สื่อธรรม

ใครทำกรรมใด ผลกรรมย่อมเกิดกับผู้ที่กระทำกรรมนั้น ถ้าคุณยืนยันว่าไม่ได้เป็นผู้ผิดศีล คุณทำกุศลกรรม คุณก็จะได้กุศลเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงหัวใจ คุณไม่จำเป็นต้องไปแตะบุคคลที่สามหรอกค่ะว่าทำไมเขาจึงไม่ละอายแก่ใจ เพราะถ้าเขามีหิริและโอตตัปปะ เขาก็คงจะละอายและเกรงกลัวต่อบาป ไม่ทำเรื่องนี้ แต่ปัจจุบันเรื่องนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว มันเกิดขึ้นแล้ว ‘การให้อภัย’ จะเท่านั้น สามารถช่วยให้คุณไม่มองเรื่องนี้อย่างหลงผิด และขอให้ยืนยันความสุจริตที่จะไม่ทำให้เรื่องนี้ให้รุนแรงขึ้นเพราะมีอกุศลในใจของคุณเป็นตัวผลักดัน เรื่องนี้จะไม่จบแค่เพียงที่ใครถูกใครผิด ใครอยู่กับใคร หรือใครจะเป็นผู้ที่จากไป แต่มันจะมีคำถามที่ลึกซึ้งกว่านั้นคือ ใครจะพ้นทุกข์ได้เร็วกว่ากัน ใครจะพ้นทุกข์จากการมีมิจฉาทิฏฐิได้เร็วว่ากัน ถ้าคุณตั้งใจที่จะแก้ปัญหานี้อย่างคนที่มีสัมมาทิฏฐิ คุณก็ปิดประตูนรกไปเลย ไม่ว่าสามีของคุณหรือบุคคลที่สามจะเปลี่ยนแปลงหรือไม่ ใจของคุณก็รอดแล้ว และคุณก็อยู่กับโลกอย่างที่โลกเป็น แต่ใจของคุณไม่เป็นทุกข์ตามไปด้วยได้ ถ้าคุณยังยืนยันว่าสามีเป็นคนรักลูก ก็ให้ใช้การเจรจากับเขาอย่างตรงไปตรงมา ถ้าเขารักลูก เขาก็ต้องดูแลลูก การฟ้องร้องเป็นเรื่องของกฎหมาย กฎหมายมีไว้จัดการเพื่อความถูกต้อง แต่ถ้ากฎหมายไม่ได้สร้างสำนึก คุณก็จะได้เพียงเงินเอาไว้เลี้ยงลูก แต่อาจไม่ได้หัวใจของพ่อที่รับผิดชอบลูก กลับไปพูดกันเรื่อง ‘หัวใจ’ พูดด้วย ‘หัวใจของแม่’ เพื่อให้ได้ ‘หัวใจของพ่อ’ ออกมาเพื่อรับผิดชอบ ‘หัวใจของลูก’ จะดีกว่าไหม ส่วนคุณ ในฐานะที่จะใช้สัมมาทิฏฐิอยู่แล้ว ก็ให้อภัยเถอะค่ะ แล้วอย่าทำอะไรเพื่อจะแลกกับอะไรที่อาจได้ความสะใจ แต่เป็นตราบาปไปตลอดชีวิตเลย